Życie

      Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 w Bninie (obecnie Kórnik) koło Poznania. Jej ojciec, Wincent, był zarządcą dóbr zakopiańskich hrabiego Zamoyskiego, jej matką była Anna Maria Szymborska z domu Rottermnund. Wisława mieszkała początkowo w Toruniu, później w Krakowie, gdzie uczęszczała do szkoły powszechnej i gimnazjum.
     W czasie wojny uczęszczała na tajne komplety, pracowała też na kolei. Wtedy zaczęła pisać pierwsze opowiadania i wiersze, była także autorką ilustracji do podręcznika języka angielskiego 'First steps in English' Jana Stanisławskiego.
     Po wojnie studiowała polonistykę, a następnie socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Studiów nie ukończyła z powodu złej sytuacji materialnej. Od 1945 jest na stałe związana z Krakowem, co często podkreśla. wróć...

Literackie początki

     Debiutancki utwór to wiersz 'Szukam słowa' opublikowany w 1945 r. w 'Walce', dodatku literackim do 'Dziennika Polskiego'. Po wojnie Szymborska (co wiele osób jej zarzuca) była związana ze środowiskiem osób akceptujących ustrój socjalistyczny. Należała do PZPR (do 1966 r.) i Związku Literatów Polskich.
     Jej debiut, 'Dlatego żyjemy' (1952) zawierał m.in. wiersze 'Młodzieży budującej Nową Hutę', 'Lenin'. Poprzedni tomik, 'Wiersze' nie został drukowany, ponieważ nie spełniał wymagań socjalistycznych.
     W 1948 r. wyszła za mąż za poetę Adama Włodka, z którym rozwiodła się w roku 1954.
     Od 1953 r. była członkinią zespołu redagującego 'Życie literackie', gdzie prowadziła stałą rubrykę 'Lektury nadobowiązkowe'. Była także członkiem zespołu redakcyjnego miesięcznika 'Pismo'. W 1988 r. współtworzyła Stowarzyszenie Pisarzy polskich. Od 1995 członek Polskiej Akademii Umiejętności, doctor honoris causa Uniwersytetu Adama Mickiewicza, od 1998 honorowa obywatelka Krakowa. wróć...

Laury

     W 1991 r. otrzymała Nagrodę Goethego, później Nagrodę Herdera.
     W 1996 r. otrzymała Nagrodę Nobla za 'poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości'.
     W 1996 r. otrzymała tytuł 'człowieka roku' przyznawany przez tygodnik 'Wprost' oraz nagrodę Pen Clubu.
     17 stycznia 2011 na Wawelu została odznaczona Orderem Orła Białego. wróć...

Tomiki

Dlatego żyjemy	1952
Pytania zadawane sobie	1954
Wołanie do Yeti	1957
Sól	1962
Sto pociech	1967
Wszelki wypadek	1972
Wielka liczba	1976
Ludzie na moście	1986
Koniec i początek	1993
Widok z ziarnkiem piasku	1996
Chwila	2002
Rymowanki dla dużych dzieci	2003
Dwukropek	2005
Tutaj	2009

     Prócz wierszy, publikowała także felietony o książkach (w 'Życiu literackim', w 'Piśmie', 'Odrze', od 1993 w dodatku literackim 'Gazety Wyborczej'), w czterech tomach wydała 'Lektury nadobowiązkowe'.
     W 2000 roku ukazał się jeszcze zbiór porad 'Poczta literacka, czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem'. Tłumaczyła też poezję, głównie francuską. wróć...

Nic dwa razy